Monique Derrez
Ik ben Monique Derrez. In 2008 heb ik mijn hart aan de mensen in Tanzania verloren. Ik heb me toen voor de eerste keer naar Tanzania laten uitzenden door de Belgische organisatie Artsen Zonder Vakantie (AZV) om daar op vrijwillige basis als fysiotherapeute te gaan werken in het Mt. Joseph Hospital, een missieziekenhuis in het dorpje Peramiho, Zuid-Tanzania.
Van 2008 tot en met 2010 heb ik me jaarlijks laten uitzenden door het AZV. Tijdens deze uitzendingen heb ik mij voornamelijk gericht op kennisoverdracht aan de plaatselijke fysiotherapeuten, het geven van lessen aan het ziekenhuispersoneel, gaf ik les op de verpleegstersopleiding en ben ik beleidsmatig actief geweest. Maar er was meer nodig dan vier weken per jaar een helpende hand. Daarom heb ik in 2009 Stichting Peramiho opgericht. Uiteindelijk ben ik als vrijwilliger gestopt bij het AZV en als vrijwilliger van Stichting Peramiho verder gegaan.
Vanwege landelijke bezuinigingen in de gezondheidszorg in 2006 heb ik het roer omgegooid en ben ik gaan werken voor de overheid. In januari 2018 heb ik het roer nog een keer omgegooid. Ik heb mijn vaste baan bij de gemeente Weert opgezegd en heb mijn voorzitterschap ingeruild voor die van projectleider. Ik ben toen voor de stichting aan de slag gegaan. Met als doel een omslag te realiseren van het institutionaliseren van kinderen in weeshuizen naar een Family Based Care model. Van een Tehuis naar een Thuis via ons project ‘Watoto kwanza (Swahili voor ‘Children first’).
In 2019 heb ik weer de rol van onbezoldigd voorzitter weer op me genomen en hebben we de naam van de stichting veranderd in een meer internationale naam: Dutch Tanzania Foundation.
Ik heb mijn motto geleend van Gandhi: “wees de verandering die je wilt zien in de wereld”. Help je mee?
Ralf Driessens
Ik ben Ralf Driessens, ras-Weertenaar, samenwonend en vader van een prachtige dochter. Ik ben een Bourgondiër -zoals u ziet mét hoofdletter-, sociaal dier en mensenmens. Mijn werkervaring ligt in diverse branches. Vanuit het personenvervoer belandde ik in de media en vervolgde mijn carrière in de technische detachering als Senior Consultant. Mijn passie ligt in het regisseren en produceren van mediaproducties. Vanaf 1985 ben ik betrokken bij de Stichting Sint Nicolaas Weert. Hier heb ik onder meer 10 jaar de functie van bestuurslid en Vicevoorzitter vervuld.
In Nederland hebben we het grootste aantal stichtingen en verenigingen van alle landen ter wereld. Nederlanders zijn vrijgevig. Als ze iets belangrijk vinden dan maken ze een stichting en gaan ze geld ophalen. Zo ook Monique. Zij onderscheidt zich in enthousiasme en onbaatzuchtigheid. Voor mij dé reden om mee te doen. Ik ken Monique vanuit haar inzet bij de stichting (uit de tijd dat de stichting nog de naam Stichting Peramiho droeg). Een stichting die, vanuit de toenmalige ideologie, zich onder meer hard maakte om kinderen in Tanzaniaanse weeshuizen een beter en gezonder leven te bieden. De daaropvolgende transitie naar én een ander gedachtengoed én een daarbij behorende nieuwe, meer internationale, naam voor de stichting geeft blijk van enorm voortschrijdend inzicht. Het lef om anticyclisch aan de maatschappelijke tendens te opereren en de durf om toe te geven aan veranderingen in internationale sociale inzichten maakt de Dutch Tanzania Foundation sterker.
Nini Bos
Mijn naam Nini Bos. Ik woon in Weert, samen met Peter Paul en onze prachtige dochter Lizzy. Ik ben geboren in het noorden van Nederland (Paterswolde), maar ben vóór mijn eerste verjaardag verhuisd naar Curaçao en op mijn 10e verhuisd naar Transkei, Zuid Afrika (waar ook mijn liefde voor dit mooie continent is ontstaan). Op mijn 16e ben ik terugverhuisd naar Nederland en via Eindhoven uiteindelijk in Weert terecht gekomen.
Energie krijg ik van mijn gezin, van leuke activiteiten organiseren en vooral doen, mijn vrijwilligerswerk en mijn werk bij de gemeente Cranendonck. Vooral het van betekenis zijn voor een ander, iets doen wat er echt toe doet en een verschil maken in een mensenleven zijn mijn drijfveren.
Via mijn werk bij de gemeente Cranendonck heb ik Monique jaren geleden leren kennen. Zij werkte toen nog voor de gemeente Weert. Daarnaast wonen wij in dezelfde wijk in Weert en is Monique actief als vrijwilliger op de basisschool van Lizzy.
Toen de stichting een nieuw bestuurslid zocht heb ik me spontaan aangeboden. Graag zet ik mijn talenten in om kinderen te zien opgroeien in een gezin.
