Monique Derrez
Ik ben Monique Derrez. In 2008 heb ik mijn hart aan de mensen in Tanzania verloren. Ik heb me toen voor de eerste keer naar Tanzania laten uitzenden door de Belgische organisatie Artsen Zonder Vakantie (AZV) om daar op vrijwillige basis als fysiotherapeute te gaan werken in het Mt. Joseph Hospital, een missieziekenhuis in het dorpje Peramiho, Zuid-Tanzania.
Van 2008 tot en met 2010 heb ik me jaarlijks laten uitzenden door het AZV. Tijdens deze uitzendingen heb ik mij voornamelijk gericht op kennisoverdracht aan de plaatselijke fysiotherapeuten, het geven van lessen aan het ziekenhuispersoneel, gaf ik les op de verpleegstersopleiding en ben ik beleidsmatig actief geweest. Maar er was meer nodig dan vier weken per jaar een helpende hand. Daarom heb ik in 2009 Stichting Peramiho opgericht. Uiteindelijk ben ik als vrijwilliger gestopt bij het AZV en als vrijwilliger van Stichting Peramiho verder gegaan.
Vanwege landelijke bezuinigingen in de gezondheidszorg in 2006 heb ik het roer omgegooid en ben ik gaan werken voor de overheid. In januari 2018 heb ik het roer nog een keer omgegooid. Ik heb mijn vaste baan bij de gemeente Weert opgezegd en heb mijn voorzitterschap ingeruild voor die van projectleider. Ik ben toen voor de stichting aan de slag gegaan. Met als doel een omslag te realiseren van het institutionaliseren van kinderen in weeshuizen naar een Family Based Care model. Van een Tehuis naar een Thuis via ons project ‘Watoto kwanza (Swahili voor ‘Children first’).
In 2019 heb ik weer de rol van onbezoldigd voorzitter weer op me genomen en hebben we de naam van de stichting veranderd in een meer internationale naam: Dutch Tanzania Foundation.
Ik heb mijn motto geleend van Gandhi: “wees de verandering die je wilt zien in de wereld”. Help je mee?
Yvonne Vaes-Lucas
Mijn naam is Yvonne Vaes Lucas. Ik heb 45 jaar gewerkt in het basisonderwijs. Eerst als leerkracht en later als directeur van een Brede School met een grote diversiteit in achtergronden van leerlingen (sociaal, economisch, cultureel). Ik heb altijd genoten van mijn werk in het onderwijs.
Tijdens mijn schoolactiviteiten kwam ik in contact met Monique. Ik genoot van haar enthousiasme, passie en inzet om kinderen in Tanzania betere ontwikkelingsmogelijkheden te bieden. We ondersteunden met onze onderwijsstichting Eduquaat graag haar initiatieven.
Na mijn pensionering ben ik me blijven inzetten voor kinderen. Zo ben ik samen met een groep van 15 vrijwilligers het initiatief gestart om een Speelotheek op te richten. Bij de Speelotheek kunnen kinderen komen spelen, speelgoed en spellen lenen en andere kinderen en ouders ontmoeten. Ik geniet van de spelende kinderen, de contacten met de ouders, de relaxte sfeer en de verbinding die er is ontstaan. Spelen is basaal voor het welbevinden van het kind en voorwaardelijk om zich te kunnen ontwikkelen. Verder zet ik me in voor Stichting Vlinderkind (voor kinderen met een ongeneeslijke huidaandoening) en zit ik in de adviesraad van het Samenfonds, een fonds dat verbindende maatschappelijke activiteiten ondersteunt. Naast mijn vrijwilligerswerk lees en wandel ik graag. Ik houd van koken en bakken, zit op gitaarles, bezoek af en toe een concert en geniet van het oppassen op en spelen met mijn kleinkinderen.
Toen Monique haar plannen ontvouwde en aangaf dat de stichting zich verder wilde ontwikkelen over de grenzen van Tanzania heen, werd ik daar meteen blij van. Ik hoefde niet lang na te denken over de vraag of ik plaats wilde nemen in het bestuur en heb vrij snel ja gezegd.
Nini Bos
Mijn naam Nini Bos. Ik woon in Weert, samen met Peter Paul en onze prachtige dochter Lizzy. Ik ben geboren in het noorden van Nederland (Paterswolde), maar ben vóór mijn eerste verjaardag verhuisd naar Curaçao en op mijn 10e verhuisd naar Transkei, Zuid Afrika (waar ook mijn liefde voor dit mooie continent is ontstaan). Op mijn 16e ben ik terugverhuisd naar Nederland en via Eindhoven uiteindelijk in Weert terecht gekomen.
Energie krijg ik van mijn gezin, van leuke activiteiten organiseren en vooral doen, mijn vrijwilligerswerk en mijn werk bij de gemeente Roermond. Vooral het van betekenis zijn voor een ander, iets doen wat er echt toe doet en een verschil maken in een mensenleven zijn mijn drijfveren.
Via mijn werk heb ik Monique jaren geleden leren kennen. Zij werkte toen nog voor de gemeente Weert. Daarnaast wonen wij in dezelfde wijk in Weert en is Monique actief als vrijwilliger op de basisschool van Lizzy.
Toen de stichting een nieuw bestuurslid zocht heb ik me spontaan aangeboden. Graag zet ik mijn talenten in om kinderen te zien opgroeien in een gezin.
